Een tweetrapsmaking wordt ook wel een making over de hand genoemd (4:136 BW e.v.) en kent 1. een erfstelling of legaat onder ontbindende voorwaarde; 2. een making onder opschortende voorwaarde; 3. de voorwaarde van overleving (4:56 BW). De 30 jaarseis geldt niet voor tweetrapsmakingen. De bezwaarde en de verwachters moeten dan wel voldoen aan de kwaliteitseisen van 4:56 BW lid 2 en 3. Tweetrapsmakingen worden vaak vanwege fiscale redenen opgenomen. De belastingheffing volgt de feitelijk rechthebbende (bezwaarde) en in tweede instantie de opvolgers (verwachters). Veel echtparen benoemen de langstlevende tot bezwaarde en de kinderen tot verwachters om zodoende de partnervrijstelling bij het eerste overlijden optimaal te benutten en pas bij het tweede overlijden af te rekenen met de Belastingdienst. De tarieven zijn van toepassing op de dag van de vervulling van de voorwaarde (art. 21 lid 4 SW) op dat moment krijg je namelijk ook het overschot van de goederen.
