Vaak zien wij in testamenten bepalingen die ervoor zorgen dat bepaalde kinderen niet meer krijgen dan zij op grond van het wettelijk erfrecht kunnen verkrijgen. De erflater schikt zich dan in de ondergrens die de wet aangeeft. Dit wordt in de vorm van een legaat gedaan zodat er slechts een vorderingsrecht is en voorkomt dat de legataris zich gaat bemoeien met de afwikkeling van de nalatenschap. Vaak wordt er iets opgenomen in het testament in de trant van “een bedrag in contanten ter grootte van zijn legitieme portie”. Hiermee wordt bedoeld als ter grootte van hetgeen de legataris ten aanzien van zijn legitieme portie te kort zou komen, als het geldlegaat zelf niet ware gemaakt’. Met andere woorden er wordt ook gekeken naar wat de legataris tijdens leven al heeft gekregen (Bron: ECLI:NL:GHARL:2018:7927) (Zie ook: ECLI:NL:RBNHO:2017:8078)
